HAYAT SAHNESİNDEN
GÜLÜMSEYEREK İNELİM…
Hayat değil, aslında geçip giden bizleriz;
İşte geldik, gideceğiz, yolun sonu da kesinlikle
belli…
Kırmadan, incitmeden, yıkmadan, bozmadan, yakmadan bu
sahneden geçip gitmek önemli…
Bu duyarlılığı herkese olduğu gibi, kendimiz içinde
göstermeliyiz…
Çünkü yüreğimizde konumlandırıp taçlandırdığımız kişi,
bir süre sonra kendini krallaştırıyor, seni de köle olarak kullanmak istiyor…
Fedakârlık elbette insanın içinden çıkmaması gereken en
güzel ve büyük bir erdem…
Ama kendini harcamak ve fedakârlık arasındaki çizgiyi
iyi belirlemek gerekiyor…
Fedakârlık yaptıklarımız bazen minnet duyar, bazen de adımızı
“SAFTİRİK” koyarlar…
İyi kalpli olup, saygılı davranmayı, bazıları saflık
ve zayıflık olarak görüyorlar…
Her koşulda insanın daima pozitif olması, bu sahnede
daima bilgece gülümsemesi gerekir, hem de bütün hücreleriyle bunu yapmalı…
Çünkü gülmek her insanı eşsiz şekilde güzelleştirir…
Yüzde yüz bitecek olan bu hayata inat her şeye olumlu
yaklaşıp anlayalım, anlaşalım alkışlayalım, kendimizi çağın getirdiği her türlü
yeni değerlere daima açık tutalım…
İnsanın hayattaki yarım kalmışlıkları asla bitmez…
Bu sahneden inip giderken herkesin hep yarım
kalmışlıkları, yarım bırakılmışlıkları vardır…
Bitiremediği kitapları, yarım kalan kahvesi, açık
penceresi, bardakta kalan suyu, tam olarak anlatamadığı sevgisi vs…
Hayatta tam olan hiç bir değer yoktur ki; ya da eksik
olmayan hiçbir şey ve kimse yok…
Unutmamamız gereken şey şu; eksikliklerimiz kadar insanız…
Hayat hikâyenizi bulun, onu iyi okuyun, belleyin ve
uygulamaya çalışın…
Ancak her hikâye gerçekleşmesi için zamanını bekler…
Öğrenilmesi, anlatılması, dinlenmesi ve yaşanması
zaman alır…
İnsan hayatında olana olmayana, asla üzülmemeli…
Kendinizi üzmeyeceğiniz, yıpratmayacağınız, bir ömrünüz olsun…
Havada, karada, suda sevgi ve iyilik eksik olmasın…
Unutmayalım ki; dünya insanlığını aşk, şefkat, merhamet
vicdan ve ölçülü fedakârlık kurtaracaktır…
Yüzde yüz geçip gideceğimiz bu sahneden gülümseyerek,
her şeyden memnun ve mutlu şekilde inmesini bilelim…
Bu sahne bizim hayatı, hayatın da bizi anladığını
gösteren en güzel veda fotoğrafımız olsun…
Abdulkadir Kaçar Adana, 2021…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder